Preekschets over Hebreeën 12:12,13

12 Daarom richt weder op de trage handen, en de slappe knieën; 13 En maakt rechte paden voor uw voeten, opdat hetgeen kreupel is, niet verdraaid worde, maar dat het veelmeer genezen worde.

Actuele tekst.

Veel kerkmensen klagen over een gebrek aan geestelijke kracht. Velen voelen zich machteloos en moedeloos over de Kerk van nu. Denk aan teruglopende kerkbezoek, aan gebrek aan overtuiging, aan een slappe prediking. In plaats van het zout der aarde, zo hoorde ik pas, lijken kerkmensen wel de zoutzakken van de aarde. Hoe komen we hier van af? Hoe kan dit ooit beter worden? Daarover gaat deze tekst.

De diagnose

Trage handen en slappe knieën. Het zijn juist die lichaamsdelen die te maken hebben met het gebed. Handen vouwen en de knieën buigen, het wordt door deze kwaal belemmerd.

In 10:23 worden we opgeroepen: Laat ons de belijdenis der hoop vasthouden; maar de handen der Hebreeën hadden geen kracht en lieten de dingen los.

In 10:22 de oproep: Laat ons toegaan met een waarachtig hart, maar dat gaan wordt belemmerd als je knieën niet willen.

Deze verslapping, die bijna tot verlamming werd, hield deze gemeente gevangen. We kennen tegenwoordig zulke kwalen wel. Iemand kan chronisch vermoeid zijn en overal tegenop zien. In spieren ligt kracht, we hebben ze nodig, maar er zijn allerlei spierziekten die lopen en vasthouden belemmeren.

Zo was het in geestelijk opzicht bij de Hebreeën. Hun hele handelen was verworden tot een slow motion. De gemeente liep achter de rollator of nog erger, de mensen zaten in de rolstoel. Moderne lichamelijke kwalen, maar ook moderne geestelijke verzwakking. Terwijl juist de Heere zegt: Waakt, staat in het geloof, houdt u mannelijk, zijt sterk. Wat is een soldaat met knikkende knieën? Wat moet een typiste met trage handen?

In deze brief treft u de problemen bijna in elk hoofdstuk aan.

In 5:12 blijkt de kennis minimaal. De Hebreeën hadden wel leraars kunnen zijn, maar ze moeten weer terug naar de 1e klas. Ze zijn als een bouwvakker, die alleen maar wat slappe kost (melk) kan verdragen. Anno 2013 een algemeen verschijnsel. Men verdraagt geen stevige kost.

Geestelijk onderwijs blijft niet hangen. Je bent het zo vergeten. Mensen kunnen het niet aan, willen alles simpeler krijgen. Hapklaar, voorgekauwd.

In 6:4v lijken de kwalen nog ernstiger. Men had iets geproefd van de Heilige Geest, maar toen kwam de slopende afval. In de kerk! Zulke mensen kunnen niet meer terug. Bekering is onmogelijk. Zaad ontkiemt niet twee keer. Wat erg! Zou dat ook nu mogelijk zijn? Zover is het nu nog niet, gelukkig. Maar toch waarschuwt de schrijver hen voor toenemende traagheid (6:12). Daar hebt u het woord dat ook in onze tekst staat.

In 10:22-25 lezen we een reeks vermaningen, opwekkingen. Laat ons toegaan! Maar blijkbaar kunnen ze niet goed uit de luie stoel komen. Laat ons vasthouden, maar de belijdenis der hoop glipt ze uit de vingers. Daar ligt de mooie vaas in stukken op de harde vloer. Laat ons op elkaar acht nemen tot opscherping der liefde. Juist, liefde, daar houden we van. Maar lees dan eens goed: liefde die scherp gemaakt is als een mes. Geen liefde als slappe lievigheid.

Laat ons onze samenkomsten niet nalaten. Natuurlijk dat ga je doen bij verslapping. Het spreekt je niet meer aan. Kerkgaan is ook maar een gewoonte..... Ja, maar deze mensen, deze thuisblijvers maken volgens de tekst een gewoonte van het niet gaan..... Dat kan ook!

Genoeg hierover. Dit is de kwaal.

De therapie

Wat moeten we met die algehele malaise? De tekst nakomen lijkt onbegonnen werk. Mensen met verslapte organen kunnen niet zo maar opstaan en vast ter been zijn.

Of wel?

In Hand. 3 zat een man bij de tempel die helemaal niet lopen kon. Hij kon alleen bedelen. Petrus en Johannes zien hem. Ze zeggen: Sta op en wandel. Hoe kan dat? Petrus zegt erbij: In de Naam van Jezus Christus..... Dat helpt. De man springt op als een jonge kerel. Hij doet nog iets: hij grijpt hem bij de hand. Dus het bevel wordt ondersteund door genade en almacht. Zie dat ook hier gebeuren.

De tekst raadt aan en wekt op.

Richt handen en knieën op. Doe je best. In het Grieks staat een woord dat doet denken aan een orthopedisch specialist (ανορθωσατε). Wat zegt zo'n dokter tegen een patiënt met deze klachten? Hij kan verschillende aanbevelingen doen.

Een goed arts zal informeren naar de voeding. Wat eet u? Toch niet teveel suiker, neemt u wel kalkrijk voedsel? Voeding is belangrijk. Onze geestelijke orthopeed raadt u Bijbels krachtvoedsel aan. Het brood des levens. De vaste spijs met de juiste vitaminen. Dat moeten we bij het Woord zijn. Dan hebben we Christus nodig. Daar ligt uw kracht. Volg een ander menu!

Voeding, maar ook medicijnen worden aanbevolen. De Schrift is een apotheek. Pijn en zwakheid? Is er geen balsem in Gilead? Gods Woord gebruikt zwakke middelen als medicinale ondersteuning. De kerk is een ziekenhuis; uw kwalen worden daar besproken en bekend gemaakt, met de juiste medicatie.

Helpt dat te weinig, dan grijpt de arts in. Een ingreep, een operatie. Dan moet het mes erin. Pijnlijke en omvangrijke ingreep. Een ander hart, een nieuwe knie. Dus geestelijk herstel door de grote Heelmeester van de zwakke delen.

Nog een vierde middel: therapie. We struikelen in Nederland over de therapeuten. Er is er misschien wel een op de drie Nederlanders. Zij oefenen met u en geven oefeningen op. Het zielenleven vraagt oefening. Gods volk moet zich oefenen in godzaligheid. In lezen, in bidden, in luisteren.

Zie daar de therapie beschreven.
Maar er is meer. De tekst heeft het ook over de weg die we gaan. Loopt u slecht, dan weet u dat de weg, de ondergrond belangrijk is. Je struikelt al over een kleinigheid. Kijk uit waar je je voet zet. Denk aan een ijsvloer. Rechte paden. Weer het woord orthos. We komen dus nu op een ander terrein.

Eerst kwam de patiënt aan bod, nu zijn leefwereld. Eerst subjectief, nu objectief. Eerst het leven, nu de leer. Rechte paden. Christus is de Weg. Daar hebt u de rechte weg. De oude paden van het Woord. Die zijn recht, maar als we die paden niet bijhouden. De leer van Christus kan verachteren. De Persoon van Christus raakt op de achtergrond. De gemeenschap met Hem verflauwt. De kennis van Hem loopt terug. Maak die paden recht. Houd het zuiver. Let op de leer. Paulus vermaant: heb acht op uzelf, en op de leer! Een rechte weg naar God, naar de eeuwigheid, naar de hemel. Geen brede omhalen, geen onduidelijke wegwijzers. De weg is er. Maak het onderwijs daarover helder en snijdt het toe op het doel. Velen gaan kromme wegen en kijken vreemd op als ze verkeerd uitkomen. Bereidt de weg des Heeren, maakt recht in de wildernis een baan voor onze God.

De genezing

Opdat hetgeen kreupel is niet verdraaid worde, maar veeleer genezen. Het kan twee kanten uit. Je wordt beter of slechter. Kreupel is al erg. Verdraaid wijst op onherstelbaar gebrek. Wat is geestelijke verdraaidheid? Het is eeuwig omkomen, eeuwig dwalen, eeuwig pijn..... Vreselijk als dat er van komt, als het daar op uitloopt.

Maar genezen. Dat kan, de Heere belooft het. Je kunt genezen. Dochter, wees welgemoed, uw zonden zijn u vergeven. Zo kan Jezus de kwalen wegnemen, opheffen. De kerk van Nederland kan genezen! Zeker. Staat op uit de doden, zelfs dat kan. Dan spreken we van een opwekking. U kunt ook zelf tot genezing komen. Begin dan wel met de kwaal te kennen en te onderzoeken in de diepste oorzaken.

Mijn ziel, nu gans melaats, zal rein zijn en genezen. Moedeloze sukkelaar, je kunt verlost worden van je kwaal. Ongetrooste, er is troost voor u. Voortgedrevene, opgejaagde, er is rust in Christus voor u. Vermoeiden en belasten, de Heere bedoelt u tot herstel te brengen. Zijn juk is zacht, Zijn last is licht. Zijn handen slaan, maar ze helen ook. Geen inwoner zal eenmaal zeggen: ik ben ziek; allen hebben daar vergeving der zonden.

Zou dat kunnen, voor u en mij? Weet dan dat er voor deze Arts geen hopeloze gevallen zijn. U kunt springen als een hert, u kunt zingen als voorheen, u kunt lopen en niet mat worden, u kunt de kracht vernieuwen.