Lukas 1, 16,17 131212
16 En hij zal velen der kinderen Israëls bekeren tot den Heere, hun God.
17 En hij zal voor Hem heengaan, in den geest en de kracht van Elias, om te bekeren de harten der vaderen tot de kinderen, en de ongehoorzamen tot de voorzichtigheid der rechtvaardigen, om den Heere te bereiden een toegerust volk.
16 και πολλους των υιων ισραηλ επιστρεψει επι κυριον τον θεον αυτων
17 και αυτος προελευσεται ενωπιον αυτου εν πνευματι και δυναμει ηλιου επιστρεψαι καρδιας πατερων επι τεκνα και απειθεις εν φρονησει δικαιων ετοιμασαι κυριω λαον κατεσκευασμενον
De bekering, hier bedoeld, is een bekering tot (!) de Heere, hun God. Poole meent dat hier de Messias ook al bedoeld is. Zeker is dat het geval in het vervolg, als er sprake is van de Heere.
Let er eens op welke voorrechten deze mensen reeds hebben. Het zijn kinderen van Israel, en de Heere is hun God. Toch moeten zij bekeerd worden tot de Heere, hun God. Het voorzetsel epi+4 geeft een richting (dus: beweging aan.
Johannes staat in verband met een toeleidende weg. Er gaat iets gebeuren, namelijk bekering, met het Joodse volk. Voor Hem heengaande. Ook de nadere uitwerking "een toegerust volk” wijst in deze richting. Johannes doet dat door de bekering concreet te prediken. Hij brengt de mensen tot belijdenis van hun zonden.
Het is de vraag of dit nu ook nog geldt? Is Johannes een figuur voor die tijd (alleen), een heilshistorische persoon, of geeft de samenhang tussen Johannes en Jezus een blijvende verbondenheid aan? Ik denk aan het laatste. Elia, naar wie verwezen wordt, had ook zelfstandige betekenis. Ook niet speciaal heilshistorisch of i.d. Ook na de komst van Christus is ontdekking nodig (Laodicea!, Hand.2:37v; 2 Cor.7:10). Zou Johannes een eenmalige betekenis hebben, dan zou dat ook moeten gelden van zijn prediking. Dezer dagen verscheen het boek van Kort over de rechtvaardigmaking, de bekende kwestie over de toeleidende weg. Deze tekst spreekt van een toebereiding, een weg tot Christus, die bestaat in de bekering. Het is ook de doop der bekering tot vergeving der zonden (Luk.3:3). Kort loop gevaar ofwel de bekering buiten het nieuwe leven te sluiten ofwel om rechtvaardiging en bekering te vereenzelvigen. Ons geldt de vraag of deze bekering los staat van de rechtvaardiging? Geen scheiding, maar een onderscheiding. De bekering staat niet los van Christus. Ook de weg tot Christus is reeds een vrucht van de profetische bediening van Christus. Het bewust kennen van de Persoon van Christus kan veborgen zijn, maar Hij is er wel in aanwezig, als zondaren tot bekering komen. Dus: de weg tot Christus is de weg van de bekering.
Over kinderen vaderen zegt Poole het volgende: "But the true meaning is, that John the Baptist, who is meant by Elias, should be an instrument of turning fathers with their children, and children with their fathers, to the Lord; that he should be a means of converting both fathers and children, one as well as another; and to gather persons of every age and station; for the particle על which we render "to," is the same as עם, "with," as Kimchi on the text observes: "and the disobedient to the wisdom of the just". By the "disobedient" are meant, either Jews or Gentiles; some understand it of the Gentiles, who were children of disobedience, before the light of the Gospel came among them: but rather the former are meant, who were a disobedient, rebellious, and gainsaying people; who were gone off from the wisdom, knowledge, and religion, of the just, or righteous ones, their forefathers; who prophesied of Christ, rejoiced to see his day, longed for him, and believed in him: now John was to be an instrument of turning some of the unbelieving Jews, to the true knowledge of salvation by Christ; which their righteous progenitors waited for, had a right knowledge of, and an interest in: and of leading them either into the Gospel of Christ, that wisdom of God is a mystery”;
We mogen het volgende hiervan zeggen:
Als men de generaties tegen elkaar wil uitspelen, gaat deze tekst daar niet in mee; oude mensen, ook jongeren, hebben hetzelfde nodig, namelijk bekering; vers 17 volgt op vers 16: bekering tot God leidt ook tot bekering van de generaties tot God en daarna ook tot elkaar.
Het toegeruste volk (λαον κατεσκευασμενον): bekwaam en vaardig gemaakt om de Messias te ontvangen. Dit gebeurt in de weg van bekering en berouw. Van nature gaan we allen aan Hem voorbij, want we zien geen noodzaak en geen schoonheid in Hem. Maar dat wordt anders als de kennis der zonde in ons leven komt.
"To make ready a people prepared for the Lord; to acquaint this part of the world with the Messias, and to prepare them for receiving him and his doctrine, which is presently to be revealed by himself, taking off people’s prejudices, and discovering and commending Christ to them. Or, by bringing men to a true repentance for their sins, and a sense of them, till which they cannot believe, to prepare them for a more internal reception of the Lord Jesus Christ. For John is said to have preached the doctrine of repentance for the remission of sins; and to have preached, saying, Repent, for the kingdom of heaven is at hand. Also defaming the Pharisees, who were the great enemies of Christ, by detecting to the people their hypocrisy” Poole).
Luk.1: 16,17 141212 100
DE ROEPING VAN JOHANNES is
Israel bekeren tot de Heere
Joh (Elia)/ heraut vd Koning/ obstakels (ongeloof, hoogmoed, haat, zonden)/ bekering (epistrofh)/ tot de Heere/ ondanks voorrechten;
generaties tot elkaar brengen
vaderen en kinderen (Mal4)/ schuld (beiden, één van beiden/2)/ ongehoorzaamheid…..;
een volk toerusten voor Christus
komen tot CHR?/ toerusten: vaardig, plaats maken voor, aanvaarding/ Joh en Jezus, wet een evangelie;
Ps. 78:3,4
Ps. 22:14 Zach:3,4
Luk. 1:5-25 Ps. 68:13
Ps. 19:4 Ps. 45:8
