DE GENERATIEKLOOF OVERBRUGD

"Hij zal het hart der vaderen tot de kinderen wederbrengen en het hart der kinderen                    

tot hun vaderen…..”   (Mal. 4:6a)

Er bestaat een natuurlijke liefde tussen ouders en kinderen. Dat is heel erg gelukkig. Kinderen kunnen niet genoeg waarderen dat er ouders zijn die voor hen zorgen. Je ouders bieden jullie warmte en liefde, ze zoeken een fijne en een goede school voor jullie en ongetwijfeld zullen ze ook voor jullie bidden. En u, als ouders, u leeft in feite voor uw kinderen.

Daar hoeft eigenlijk niets aan gedaan of veranderd te worden, zo zouden we denken. En toch is dat niet waar. We lezen in de tekst hierboven dat bekering voor een vader en een moeder ook betekent dat er een andere verhouding komt tot de kinderen. En als kinderen een nieuw hart krijgen, dan gaan ze ook anders met hun ouders om.

Dat is ook wel begrijpelijk. We zien ook in onze tijd dat de gezinnen meer en meer ontwricht gaan worden. Wat leven er een spanningen en zonden in de gezinskring. Allerlei hulpinstanties, zoals de kindertelefoon, worden in het leven geroepen om het gezin te redden.

De opvoeding vliegt achteruit. Door de komst van de media gaat het in veel gezinnen ontbreken aan werkelijke aandacht voor de kinderen en voor elkaar. Jonge mensen gaan een eigen sfeer scheppen op hun kamer en daar gaan ze een eigen leven leiden. Het kan zodoende gebeuren, dat men zich voor elkaar gaat afsluiten. Als de maatschappij meer en meer van God losgetrokken wordt, heeft dat ook nadelige gevolgen voor de sfeer binnen het gezin. Hoeveel kwaad kan het materialisme niet doen, als er veel gewerkt en gehaast wordt, waardoor er geen tijd meer overschiet voor de kinderen.

Maar ook in nette en correcte kerkelijke gezinnen dreigen we steeds weer te vervallen in het grote gevaar van de nalatigheid: geen geestelijke aandacht en gebed voor de kinderen.

Omgekeerd is het ook waar: opgroeiende kinderen komen later met veel kritiek en verwijten aandragen, als zij terugdenken aan de opvoeders.

Ik deed zo maar een kleine greep om enkele ontsporingen binnen de gezinnen te tekenen.

Als de Heere nu gaat werken met Zijn Geest en als Johannes de Doper als de wegbereider voor de komst van Christus uitgaat, wordt dat anders. O, dan krijgen ouders werkelijk aandacht voor de kinderen en dragen zij hen op hun hart. Dan gaat de liefde van de ouders werkelijk openbloeien voor de kinderen en komt er van hun kant ook echt liefde tot de ouders. Ook dat laatste mag wel duidelijk beklemtoond worden in deze dagen.

De vreze des Heeren werkt door in alle verbanden, waarin wij gesteld worden. We weten hoe de Heere Jezus Zelf omging met Zijn ouders. Hij was hen onderdanig, alhoewel de verhouding tot Zijn hemelse Vader Hem boven alles ging. In Hem vinden we een duidelijk voorbeeld voor ons allen. En hoezeer heeft de Vader Hem gekoesterd in Zijn liefde en zorg. Er bestond en er bestaat een volmaakte overeenkomst in bedoelen en in begeren. Hij getuigde ervan: Ik en de Vader Zijn Eén. Of ook: Mijn Vader werkt tot nu toe en Ik werk ook. Deze Zoon heeft de Vader verheerlijkt op de aarde. Vinden wij hierin niet een volmaakt beeld van wat de verhouding behoort te zijn tussen ouders en kinderen? In Zijn kruisliefde heeft Hij zelfs nog aandacht willen geven aan het lot van Zijn moeder Maria.

Zou deze Zaligmaker ook ons niet kunnen wederbrengen tot de kinderen? Ons hart tot hen en hun hart tot ons? Wie in deze liefde gaat delen, krijgt liefde en aandacht voor elkaar. Dat hebben we in deze dagen nodig, broodnodig. Er zijn veel ouders in nood in deze tijd en er zijn ook veel jonge mensenlevens gehavend in de branding van deze tijd.

Laten we daarom bidden om de persoonlijke ontmoeting met dit Kind van Bethlehem. Hij kan ook de rijkste betekenis krijgen voor onze gezinnen.

Ik hoop dat jullie, kinderen, veel mogen lijken op de Heere Jezus, Die Zijn ouders hartelijk liefhad. Dat gebeurt als we een nieuw hart krijgen en als we de Heere liefhebben.

Het moge de gezegende vrucht zijn op de a.s. Kerstdagen. Anders blijft alles leeg. Zoek allen deze Christus, opdat we ook elkaar mogen zoeken en vinden, gedreven door Zijn liefde.

Zo is de korte samenvatting van dit Bijbelwoord geen andere dan deze, dat zowel ouders als kinderen tot God bekeerd moeten worden. Dat kan niet door de Wet, want deze brengt geen waarachtige krachten aan. Wel gebruikt de Heere de Wet als tuchtmeester, leidend tot Hem, Die een volkomen Zaligmaker is. Dat de Zaligmaker kinderen ontving met de hoogste genegenheid, kan doen hopen op Zijn heil en liefde. Buiten Christus blijft er niets over. Door de zondeval worden alle menselijke verhoudingen vaneen gescheurd. Juist in onze dagen zien we de verwoestende werking van de duivel, zowel op ouders alsook op kinderen.

Het gebeurt dat ouders voor een schotel linzemoes hun kinderen vaarwel zeggen en het gebeurt tevens dat kinderen voor het goed derwereld meereizen onder leiding van de verloren zoon.

Waar het Woord gaat heersen, daar wordt hersteld, wat door de val is verloren gegaan. Dan gaat een zondig mensenkind niet alleen oog krijgen voor Wie de Heere is, maar hij krijgt ook bewogenheid met zijn medeschepselen; en zeker wel met zijn kinderen.