HET WONDER VAN DE LEVENDMAKING 

      

                                                           "Mensenkind, zullen deze beenderen levend worden?” (Ezech.37:3)

 

Onze begraafplaatsen zien er doorgaans vredig en goed onderhouden uit. Het lijken wel parken te zijn. In Duitsland maakt men daar nog veel meer werk van dan bij ons.

Toch mag het ons niet ontgaan dat er op een begraafplaats een vreselijk proces plaats vindt. Het is metterdaad en terecht wel de groeve der vertering genoemd.

In het gezicht dat Ezechiël ziet, gaat het om zo’n begraafplaats, maar dan zonder enige bewerking en sier, zonder enige verzachtende omstandigheid.

Hij ziet een massa beenderen; ze liggen allemaal door elkaar heen. Het moet een verschrikkelijk gezicht geweest zijn. De vallei die hij ziet, is één groot open graf. Hij vermeldt erbij dat deze beenderen ook zeer dor waren. Zulke massagraven treft men tegenwoordig wel aan in landen als Bosnië.

Het is de Heere, Die hem dit gezicht toont. En Hij stelt daarbij de onmogelijke vraag: "Mensenkind, zullen deze beenderen levend worden?”

 

Dat is me toch een vraag!

Natuurlijk kan dat niet, zo zouden wij geneigd zijn te zeggen. Maar dat zegt de profeet niet. Hij legt de zaak liever in Gods handen, want hij zegt: "Heere Heere, Gij weet het!”

Dat is een heel mooi antwoord. Een geloofswoord. Want zonder geloof bezien, kan dat nooit. Deze beenderen beelden de situatie van het volk uit. Zo ellendig is het met het volk gesteld, ook al leeft het volk nog wel. Men kan leven en toch zo dood zijn.

Het volk klaagt: "Onze beenderen zijn verdord en onze verwachting is verloren, wij zijn afgesneden” (vers 11). Daarmee wil het volk uitspreken dat ze niet anders dan de ondergang zien komen, nu het in Babel verblijft, onder het oordeel Gods.

Ezechiël nu krijgt een vreemde opdracht. Hij moet gaan profeteren. "Gij dorre beenderen, hoort des Heeren woord”. En dat woord van de Heere aan hun adres luidt dat Hij de geest zal brengen in hen en dat ze levend zullen worden. Zo gebeurt dan ook. De losse en chaotische beenderen worden lichamen.

Maar…., er was geen geest in. Wel orde, wel schijnbaar leven, maar geen ècht leven. De mensen lijken te slapen.

Daarom een tweede fase in de profetie. "Gij Geest, kom aan en blaas in deze gedoden opdat zij levend worden”.

En nu gebeurt ook dit. Zij wòrden levend. Ze staan op hun voeten, een grote menigte.

 

Het gebeurt in twee geledingen.

Eerst de geest en daarna dè Geest. Het eerste brengt orde, maar geen leven. Het tweede doet het echte leven ontstaan.

Aan het eerste hebben we niet genoeg. Het is niet voldoende als we kerkelijk en dogmatisch zuiver leven. Ook zelfs niet dat we als een rijke jongeling kunnen verklaren dat we het houden met de orde van de wet.

Het is wel een stap in de goede richting. Alleen de Heilige Geest kan het echte leven geven. Dat echte leven vloeit voort vanuit de opstanding van Christus. Hij bracht leven in de dood. Hij werd opgewekt uit het zondegraf en met Hem komt de hele kerk op haar voeten te staan. Dan leven ze echt, door dat geloof in Hem. Hij verklaart en belooft: Ik leef en gij zult leven.

 

Hoe kunnen deze dingen bij ons geschieden?

Er is sprake van twee bevelen. Eerst moeten de beenderen horen. Maar dat kan toch nooit? Zeker wel, als de levende God spreekt. Zijn Woord is een levend zaad. U kunt en wilt niet horen, maar als de Heere spreekt, verwekt Hij Zelf het vermogen om Hem te gehoorzamen. Hoort u Hem spreken? Hoort u de Heere Jezus roepen tot een dode Lazarus: Kom uit? Hoort u niet dat uw naam genoemd wordt en dat de Heere ook u tot het leven roept?

U bent er ernstig aan toe, als u nog leeft buiten Christus. U mist alle fleur, alle leven, alle heerlijkheid, alle blijdschap. U verkeert feitelijk in de greep van de dood. Uw redding lijkt volkomen onmogelijk. Zo hebben velen dat ook ervaren: het kon nooit!

Maar de Heere spreekt. En dat moet Ezechiël doen. Gij Geest, kom aan….

Dan ontstaat het volle leven. Dus zonder de Geest van Christus kan het niet. Ook u wordt vermaand te roepen om die Geest, om die opstanding van de Heere Jezus Christus in uw leven.

Wat nooit kan, kan toch, door de opstanding van Christus. In Hem is het graf van heel Gods volk geopend en is de Kerk uit het graf opgekomen om eeuwig te leven voor de Heere en Zijn eer. Nu vangt het nieuwe leven aan. Het níeuwe leven, tot in eeuwigheid. Ook voor u?