Veilige scholen 

De Tweede Kamer nam dinsdag jl. een wetsvoorstel aan waarin het de scholen verboden wordt in het ondertekening formulier voor ouders het inmiddels bekende en gewraakte standpunt over homoseksualiteit op te nemen.

Alleen de SGP was tegen. Er bleek geen school te zijn die een dergelijke verklaring gebruikt, maar niettemin moest en zou dit verbod bekrachtigd worden. Dat is nu echt vechten tegen windmolens. Zo overdreven worden de afgoden van deze tijd vereerd. Het gaat om de geringste schijn.

Nu ligt de kern van de zaak niet in een dergelijke verklaring. De vraag is voor de toekomst of men in de les nog het standpunt mag uitdragen dat homoseksuele praktisering zonde is. Dit hangt ook samen met de bedenkelijke term: een veilige school.

Als wij die term eens andersom gaan gebruiken, blijkt het onderwijs in Nederland niet meer veilig te zijn. De losse seksuele moraal wordt alom gedoceerd en onderwezen. Bushokjes zijn niet meer veilig. De media, die grootscheepse demoraliserende invloeden verspreiden, evenmin. Er kan gevloekt worden, er kan grof zedeloos gedrag gepromoot worden. Dat mag allemaal. Vreemdgaan mag aangemoedigd worden.

Wat is nu de bedoeling van onze zedemeesters als men speekt over een veilige school? Ik waardeer de fijnzinnigheid waarmee onze scholen hiermee omgaan. Jongeren met homoseksuele gevoelens mogen beslist niet weggezet worden, sterker nog, ze moeten en mogen weten dat zij erbij horen. Dat zou ik me kunnen indenken als het om een veilige school gaat. Maar de politiek wil meer: men mag in de les ook niet meer zeggen wat de Bijbel hierover zegt.

Maar men is dan wel inconsequent. Zelfs Jetten (!) verklaarde dat de minister wel zijn eigen gedachten mag hebben over deze zaak, maar hij mag het niet als minister uitdragen. Men erkent dus nog wel dat men zo denken mag als wij. Dat bleek trouwens ook in de Nashville discussie. Logischerwijze mag dus het onderwijs ook dit standpunt benoemen al een Bijbelse instructie.  Maar nogmaals, men speurt overal hun denkbeeldige probleem. Ik constateer dat men zelfs niet meer voor logische en feitelijke en objectieve argumenten vatbaar is. Waar dat gebeurt, krijgt de willekeur vrij spel.

Hopelijk zal het Reformatorisch onderwijs de rug recht houden. En niet alleen dat onderwijs, maar ook wij allemaal. Daartoe moeten we in ieder geval de sociale media mijden. Misschien moeten we ook anders omgaan met ons mediabeleid als het gaat over uitzending van kerkdiensten.

Ik denk dat het de beste weg is om, als het over deze onderwerpen gaat, gewoon de Bijbel na te spreken. Mogen we het "onreinheid” noemen of "oneerlijke bewegingen”? Dit zijn Bijbelse termen (Rom.1:24,26). Men zou ook kunnen spreken over het gebruik "tegen nature” (vers 26) of "dingen die niet betamen” (vers 28). Om volledig te zijn, moeten we ook het volgende uit Romeinen 1 niet verzwijgen: "Vervuld zijnde met alle ongerechtigheid, hoererij, boosheid, gierigheid, kwaadheid, vol van nijdigheid, moord, twist, bedrog, kwaadaardigheid; 0orblazers, achterklappers, haters Gods, smaders, hovaardigen, laatdunkenden, vinders van kwade dingen, den ouderen ongehoorzaam;

Onverstandigen, verbondbrekers, zonder natuurlijke liefde, onverzoenlijken, onbarmhartigen” (vers 29-31). Maar dat laatste ligt toch ook weer gevoelig, omdat homoseksualiteit door velen niet thuis hoort in dit rijtje van zonden. In de gemeente echter moeten we zulke zaken er mede ook in betrekken.

Kan dat dan geen pijn doen? Zeker wel. Maar zijn er niet vele anderen die ook pijn ervaren met bepaalde uitdrukkingen als men seksverslaafd is, terwijl men daar ernstig tegen strijdt? Of als we in ons huwelijk met ruzie of hartstocht leven? De eerlijkheid gebiedt dit alles.

Diegenen die deze gevoelens hebben, zullen zelf ook erkennen dat de Bijbel deze dingen zegt; en daarbij dat de Heere ook wil uithelpen, evenals de andere genoemde kwaden. Want dat lijkt me een sterk element: we laten juist de christenen onder de homo’s in de kou staan als we deze leefwijze zouden goedkeuren. Laten we dat biddend beseffen. Laten we elkaar zo steunen.

Ik heb ook een vraag voor mezelf als pastor: Heb ik barmhartigheid betoond jegens deze mensen? Ik vraag me dat af omdat ik nooit in mijn pastoraat in aanraking ben gekomen met homo’s. Straalde ik soms te veel onbegrip uit? Zo vallen we dus allen onder het oordeel der Schrift. Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen.

Reacties:

Reageren:

Terug naar de vorige pagina >